Charków / Charkiw, Bukowscy, Postawa – rodziny ze Złoczowa

Kolekcja Alicji Gładki z Bielska-Białej, córki Zofii Bukowskiej – narzeczonej Piotra Charkowa.

Zobacz wpis: Czy domyślasz się że mimo wszystkiego szalenie tęsknię za Tobą? Listy porucznika Piotra Charkowa, kawalera Orderu Virtuti Militari, ofiary katyńskiej zbrodni

Spis ilustracji (pod spisem galeria skanów z możliwością powiększenia ilustracji).

1925, około, Bronisława Bukowska, siostra Zofii. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej

1927, Złoczów Wały. Górny rząd pierwsza od lewej – Stefania Bukowska. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej

1927, Złoczów, Stefania Bukowska (ze zdjęcia grupowego). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej

1928, około. Siedzą – od lewej: Bronisława Bukowska (siostra) i Zofia Bukowska. Stoją pośrodku Władysława Bukowska (mama). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej

1928, 3 kwietnia, Złoczów, wpis Piotra Charkowa do pamiętnika Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej

1929, 5 stycznia, Cieszyn, list Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

List opisujący podróż do Bielska i dalej do Cieszyna – do wojska oraz pobyt w jednostce. (…) Od razu pierwszego dnia poszliśmy na ćwiczenia. Pogoda prześliczna, śnieg sypie, że świata bożego nie widać a my jak widma białe snujemy się po drodze. Pomarzliśmy jak jasny pierun a przeklinali wszyscy począwszy od oficerów a skończywszy na nas. Dzisiaj było coś podobnego ale o wiele gorzej. Wiatr dmie śniegiem nigdzie śladu drogi a my idziemy na ćwiczenia bojowe. Często zapadaliśmy po piersi w śnieg tak że jeden drugiego musiał wyciągać. Rozumie się że przy tem było pełno śmiechu i grandy. Tak pochodziliśmy po śniegu 2 i pół godziny. W tym czasie dwóch podoficerów i trzech szeregowych odmroziło sobie uszy. Dalszy ciąg wojska zapowiada się o wiele gorzej. (…) Szczególnie tęskno mi, że nie mogę zobaczyć Ciebie chociażby z daleka.(…) Na razie kończę bo już ciemno i nie mam mniejsca. Kończę pozdrawiam i… Ucałowanie rączek dla mamusi i serdeczne pozdrowienia dla Broni. Piotr

1929, około (bez daty), Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej, liścik Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej z adresem w Grudziądzu – w wojsku. Kapral podchorąży, 1 CKM 64 pp.

Czy domyślasz się że mimo wszystkiego szalenie tęsknię za Tobą.

1929, 3 czerwca, Złoczów, Świadectwo Dojrzałości Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Bukowska Zofia Janina Helena urodzona dnia 6 miesiąca maja roku 1910 w Złoczowie województwa tarnopolskiego wyznania rzymsko-katolickiego po ukończeniu nauki w charakterze hospitantki w latach 1921-1929 w państwowem gimnazjum im. Kr. Jana Sobieskiego w Złoczowie do którego była przyjęta do kl I (pierwszej) w listopadzie roku 1920 zdawała w maju i czerwcu roku 1929 gimnazjalny zwyczajny egzamin dojrzałości typu humanistycznego wobec Państwowej Komisji Egzaminacyjnej, powołanej przez Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego pismem z dnia 4 maja 1929 (…) i otrzymał następujące oceny ostateczne z przedmiotów egzaminacyjnych:

z religii: bardzo dobrze

z języka polskiego: dostatecznie

(…)

z języka francuskiego: dobrze

z historji wraz z nauką o Polsce współczesnej: dostatecznie

z fizyki wraz z chemią: dostatecznie

(…)

Państwowa Komisja Egzaminacyjna uznała Bukowską Zofię Janinę Helenę tr. im. za dojrzałą do studjów wyższych i wydaje jej niniejsze świadectwo.

W Złoczowie dnia 3 czerwca roku 1929.

1930, około, Złoczów Pierwsza od lewej Zofia Bukowska. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1930, 3 marca, Złoczów, list Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej, do Zborowa (…).

W liście Piotr wyjaśnia, dlaczego długo nie pisał. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1930, 14 czerwca, Wysoka, list Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej. Piotr dziękuje za list i za wyjaśnienia, zazdrośnie wypomina, że pewnie Zofia już jest zaręczona i Wkrótce będzie już po wszystkiem. Dalej wspomina, że ma nadzieję, że jako staremu przyjacielowi wszystko mu opowie. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Kochana Zosieńku!

(…)

Co się tyczy mej osoby, to mam teraz podcięte skrzydła i fruwać nie mogę. Nudy wiejskie do grobu mię zapędzają, lecz nie dam się. Wczoraj naprzekór kąpałem się tam, gdzie już 12 osób utopiło się lecz ja jakoś jeszcze piszę ten list czyli że żyję. Narazie kończę zasyłam moc pozdrowień i ucałowań może już w ostatnie. Piotr

1930, 5 października, Medynia Głogowska, list Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Panno Zosieńku!

(…)

Spodziewam się, że od czasu naszego, że tak powiem ostatniego spotkania się, dużo wody upłynęło a tem samem nie jedno odwróciło się w kalejdoskopie życia. Może u Pani nie, lecz u mnie tak. Nie jestem na starem wymarzonem mieyscu, lecz rzucony o całe 14 km dalej od miasta. Powodzi mi się ni źle ni dobrze, jedyną pociechą osładzającą me życie jest koleżanka po fachu. Z nią uczę z nią chodzę wreszcie w niej się częściowo kocham. Osóbka miła Tarnowianka. Szkoła sama stosunkowo dość marna no i pozatem nic nowego. Zasyłam serdeczne pozdrowienie Piotr.

1931, 26 stycznia, Medynia Głogowska, list Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Panno Zosiu!

(…) Cóż Ty tam a ja tu a między nami pustka i przestrzeń i łączą nas tylko wspomnienia.

1931, 8 marca, Medynia Głogowska, list Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Panno Zosieńku!

Za liścik bardzo a bardzo dziękuję. Piszesz mi że Cię zdradzam!!! Gdzie tam, ani mi się śni coś podobnego. Pisałem że zostałem słomianym wdowcem – co prawda to tak, bo moja współpracowniczka nagniewała się na mnie i to tak bardzo, że do dziś ani słowa się nie odzywa. (…) Żeby to tak nieprzymierzając Ty była na jej miejscu, to możesz wyobrazić sobie, jakbyśmy się bawili, co? – a tak musimy poprzestać jedynie na korespondencji i na miłych marzeniach sennych. Cóż zrobić, może kiedyś?.. Piszesz kochanie że bawisz się w gospodynię – ja pochwalę się tem samem, bo nawet sam sobie gotuję obiady, bo ta pani gdzie stołowałem się zaczęła bawić się w paskarstwo. Teraz tak gotuję że nieraz i psy nie chcą tego zjeść. Ale powoli nabieram wprawy i mam nadzieję że jeszcze Ciebie w tym kierunku dościgną.(…) A gdy Ty pójdziesz [za mąż] to wstąpię do klasztoru by pokutować za swoje i cudze winy. (…)

1931, 20 marca, Podzwierzyniec, list Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Kochana Zosieńku

(…) Doprawdy jakie to głupie uczucie. Przyzwyczaić się do kogoś, zżyć się a nawet pokochać – a w końcu – klapa. (…) Tobie inna droga do zbawienia a mnie inna, co zresztą sama w ostatnim Twym liście zaznaczyłaś. Прощаюсь ангели з Тобою”….. „і скажу шом Тебе любив (Żegnajcie aniołowie z Tobą i mówię, że cię kochałam).

1931, 11 maja, Medynia Głogowska, imieninowa karta pocztowa Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej (Urząd drogowy Zborów). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1932, około, pierwsza od lewej – Zofia Bukowska. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1932, 5 lutego, Podzwierzyniec, karta pocztowa Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej (Zarząd drogowy Zborów). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Jestem już na miejscu. Ogólnie warunki dobre. Do miasta 2 km a właściwie jest to przedmieście Łańcuta. Szkoła pyszna najlepsza z tych w jakich uczyłem. Zdążyłem się już częściowo ulokować. Żałuję, że nie mogłem być na zabawie. Serdecznie pozdrawiam Piotr.

1932, 11 lutego, Podzwierzyniec, list Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Kochana Zosieńku

(…) Zosieńku! Jak tęskno obecnie za przeszłością, za chwilami spędzonemi razem – hen w Złoczowie – miasteczku tak bliskiem sercu, które od czasu do czasu gościło u siebie tak drogą sercu osobę. Dziś na obczyźnie – nie słyszę drogą sercu mowę ojczystą, nie widzę twarzy znajomych – chociażby obojętnych. Serce ogarnia lęk przed przyszłością, która jest tak tajemnicza i niezbadana jak oblicze księżyca. A przyszłość zapowiada się bogata w różne epizody. Po rannej pracy wracam do domu, by przy kominku marzyć o przeszłości. Wówczas zapominam o wszystkiem a przed oczyma majaczą się różne obrazy, które zmieniają się szybko jak w kalejdoskopie, a wszędzie widzę jeden obraz, który nigdy nie ginie – obraz Zosieńki „czarne oczy”. Obraz ten przybiera coraz to inne kształty przedstawiając różne epizody naszego współżycia. Zakończeniem wszystkiego jest Zborów — (…) Posadę objąłem po św. pam. panu Kuznirze [Kuźniar?], który zmarł 26 stycznia był to wielki działacz polityczny, należał wszędzie i był powszechnie poważany. Zrozumiesz chyba, że dla mnie jest to nie bardzo miła pozycja, gdyż wszędzie muszę go zastępować. Jestem już strzelcem należę do towarzystwa Jedność itp. Ja zapalony Ukrainiec działam na korzyść obcą. Ale mus wielki pan. Urządzenie szkolne wprost wyśmienite – wodociągi, elektryka, dzwonki elektryczne, dzieci mądre i dobre do miasta 2 km a właściwie jest to miasto, bo zostało niedawno przyłączone do Łańcuta i stanowi niejakoby ulicę Podzwierzyniec. (…) Mieszkanie też mam dobre pokój umeblowany, światło elektryczne opał i wikt będzie kosztować około 80 zł. Ponadto jest dwie córeczki, jedna przygotowuje się do matury, druga chodzi na II kurs sem. Poznałem też kilka innych panienek ale się z niemi prawie nie spotykam? A na drugi dzień po przyjeździe byłem w Medyni – moja dawna kierowniczka tak się mną ucieszyła, myślała że ja tam zostanę a nawet robiła mi propozycje bym się z jej siłą zamienił. Takie to moje szczęście – gdzie byłem, wszędzie chcą bym tam wracał. Ja jednak lecę z kontraktu na kontrakt i nigdzie miejsca nie zagrzeję. (…) Co do zimna to i u nas nie bardzo lepiej. Wprawdzie brak takich śniegów ale zimno szalone dziś np. było -26° Cel o 8 rano. Przerwałem trochę pisanie bo chodziłem na posiedzenie do Domu Ludowego no i po tytoń, bo już znowu palę. (…) Co do dziewczynki to dotychczas jeszcze nie wypatrzyłem odpowiedniej a zdałoby się jakieś ciało do łóżeczka. (…) Gdybyś tak była ze mną!!! (…) Myślę i myślę a zawsze o Tobie – co robisz – jak się bawisz, gdzie przebywasz, czemu my nie razem i wiele myśli krąży po mej kapuścianej głowie a konspektów to już 3 dni nie piszę. Gdyby tak wpadł inspektor! (…) Pozdrawiam serdecznie i całuję rączki i buzię Piotr.

1932, około (bez daty), liścik Piotra Charkowa do Zofii Bukowskiej. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1935, około, Złoczów? W środku – Zofia Bukowska. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1935 około, Złoczów Szlaki. Prawdopodobnie rodzina Sawickich – Olgi Sawickiej pierwszej żony Teofila Postawy. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1938, około, Złoczów? pierwsza od prawej – Zofia Bukowska. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1940, 8 marca, Złoczów, paszport Zofii Bukowskiej wydany przez NKWD ważny do 8 marca 1945 r. Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1943, 28 lipca, Gazeta Lwowska, Lista ofiar katyńskich – na stronie 2. CHARKÓW PIOTR, ppor. nauczyciel w Jastrzębcu. Leg. urzędn. Państw., 4 karty pocztowe i fotografia kobiety. ZbioryAlicji Gładki z Bielska-Białej.

1945, około, Władysława Bukowska (mama Zofii). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1946 r. około, własnoręcznie napisany życiorys Zofii Bukowskiej, po mężu Postawy. Urodziłam się 6 maja 1910 roku w Złoczowie. Ojciec mój był magazynierem w składzie soli w Złoczowie. Skończyłam szkołę powszechną następnie gimnazjum w Złoczowie. Po ukończeniu gimnazjum pracowałam w Wydziale Powiatowym w Zborowie woj. Tarnopol od 1 lutego 1930 r. do 30 VI 1932 r. Zostałam zwolniona wskutek redukcji. Przez 9 miesięcy pobierałam zasiłek bezrobocia, następnie utrzymywałam się udzielając korepetycji z zakresu klas gimnazjalnych. Od 1935 r. pracowałam w Magistracie m. Złoczowa początkowo w biurze meldunkowym, następnie od października 1937 r. pracowałam w Miej. Komunalnej Kasie Oszczędności w Złoczowie do września 1939 r. Po wkroczeniu Sowietów zostałam powołana do pracy w Kasie Oszczędności, a od 10 stycznia 1940 r. pracowałam w Narodowym Banku w Złoczowie do 7 lipca 1941 r. Za okupacji niemieckiej nie pracowałam z powodu choroby mej matki. Po ponownym wkroczeniu Sowietów pracowałam w Narodowym Banku w Złoczowie od 13 X 1944 do 15 V 1945 do chwili wyjazdu do Polski. ZbioryAlicji Gładki z Bielska-Białej.

1948 r., Bielsko-Biała, Od lewej: Władysław Bukowski (32 lata, brat Zofii), Zofia Postawa z domu Bukowska (38 lat) – trzyma na rękach córkę Alicję (0,5 roku), Karol Postawa (3 lata), Joanna Bukowska (30 lat, żona Władysława), Teofil Postawa (45 lat). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

1948, Bielsko-Biała. Zofia i Teofil Postawowie pośrodku za stołem. Za Teofilem stoi Władysław Bukowski – brat Zofii. Pozostałe osoby – z rodziny Ziajów (rodzina żony Władysława). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

ok. 1950 r. Teofil Postawa (1903-1954). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

ok. 1960 r. Zofia Postawa z domu Bukowska (1910-1970). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

ok. 1966 r. Karol Postawa syn Teofila (ur. 1946). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

ok. 1968 r. Alicja Postawa córka Teofila, po mężu Gładki (ur. 1948). Zbiory Alicji Gładki z Bielska-Białej.

Warto odnotować fakt, że Teofil Postawa w latach 1939-1941 pracował w kopalni na Kozakach jako kierownik warsztatu ślusarsko-mechanicznego. W kopalni na Kozakach pracował też (jako elektrotechnik) brat Zofii – Władysław Bukowski – od października 1939 roku do grudnia 1940 roku, i od października 1942 roku do kwietnia 1943 roku.

Teczka osobowa Piotra Charkowa z Centralnego Archiwum Wojskowego: Piotr Jan Charkiw (Charków) syn Teodora, ur. 1907-06-29 Złoczów, Centralne Archiwum Wojskowe, Kolekcja Akt Personalnych, sygn. I.481.C.786

Przebieg służby według akt:

1.11.1928-18.05.1929 Szkoła Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 5 a w Cieszynie (znajomość języków: polski, niemiecki i ruski).

12.04.1931 awans na kaprala podchorążego rezerwy.

22.06.1931-1.08.1931 ćwiczenia rezerwy w 64 PP (64 Pułk Piechoty w Grudziądzu).

2.08.1931 awans na plutonowego podchorążego rezerwy.

29.07.1932 awans na podporucznika rezerwy.

26.06.1933-29.07.1933 ćwiczenia rezerwy w 64 PP jako dowódca plutonu ckm.

5.04.1934 zmienił wyznanie z obrządku greckokatolickiego na rzymskokatolickie.

9.07.1935-3.08.1935 ćwiczenia rezerwy w 64 PP.

27.07.1937-21.08.1937 ćwiczenia rezerwy w 64 PP.

Nie znamy wojennych losów Piotra – jego 64 Grudziądzki pułk piechoty (od 1938 r. noszący nazwę 64 Pomorski Pułk Strzelców Murmańskich) brał udział w kampanii wrześniowej walcząc z Niemcami i większość oficerów trafiła do niemieckiej niewoli. Nie wiemy, kiedy Piotr trafił do sowieckiej niewoli, ale faktem jest, że inni oficerowie zostali pojmani przez Sowietów w bardzo różnych okolicznościach (w czasie leczenia szpitalnego, po powrocie do domu itp.). Wiemy, że NKWD zamordowało też innych oficerów 64 PP, np.: podpułkownika Bolesława Ciechanowskiego – dowódcę pułku, podpułkownika Tadeusza Euzebiusza Knoppa – zastępcę dowódcy pułku, majora Tadeusza Dąbrowskiego, por. Stanisława Chojnackiego, ppor. Feliksa Alfonsa Czecholińskiego, ppor. Bolesława Budzyńskiego (też nauczyciela), ppor. Wojciecha Romana Czerskiego, ppor. Antoniego Janiaka, ppor. Józefa Kiliana, ppor. Włodzimierza Aleksandra Lewandowskiego, sierżanta Karola Antoniego Lubańskiego, ppor. Franciszka Stefana Rozwadowskiego, ppor. Stanisława Juliana Sypniewskiego, ppor. Brunona Jana Węsierskiego-Tessen.

Fotografie Piotra Charkowa ze zbiorów Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

Spis ilustracji (pod spisem galeria skanów z możliwością powiększenia ilustracji).

1. Piotr Charków w 1929 r. (po prawej). Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

2. Piotr Charków w 3 rzędzie od dołu – pierwszy dorosły od lewej. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

3. Piotr Charków w 3 rzędzie od dołu – drugi dorosły od prawej. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

4. Lwów 1937 r. Fotografia uczennicy z dedykacją dla Piotra. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

5. Piotr Charków, wycinek ze zdjęcia grupowego. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

6. Piotr Charków z dziećmi szkolnymi. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

7. Wyciąg z wykazu służby i kwalifikacyjnego Piotra Charkowa. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

8. Piotr Charków z Zofią Bukowską? Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

Fotografie rodziny Charkowów ze zbiorów Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

Spis ilustracji (pod spisem galeria skanów z możliwością powiększenia ilustracji).

1. ok. 1928 r. Stoją za stołem: 4. Maria Charków, 5. Stefania Charków, 6. Maria Charków z domu Kawałkowska, 7. Piotr Charków 8. Teodor Charków. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

1a. ok. 1928 r. Stoją za stołem: 4. Maria Charków, 5. Stefania Charków, 6. Maria Charków z domu Kawałkowska, 7. Piotr Charków 8. Teodor Charków. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

2. Stoją siostry: Stefania i Maria, siedzą rodzice: Maria i Teodor Charków. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

3. Stoją: Antoni Pająk, nieznana osoba, Piotr Charków. Siedzą: Teodor Charków z żoną Marią, Maria Pająk. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

4. Górny rząd pośrodku: Teodor, Piotr i Maria Charków. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

5. Maria Charków z domu Kawałkowska. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

6. Teodor Charków. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

7. Rodzina Charkowów: stoją: Stefania, Piotr i Maria, siedzą rodzice: Maria i Teodor. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

Materiały dotyczące siostry Stefanii Charków otrzymane ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo.

S. Stefania Bronisława Charków

Córka: Teodora- woźnego i Marii z d. Kawałkowskiej

Urodzona: w Złoczowie 1904-08-31

Chrzest: 1904-09-04

Postulat: Lwów-Kulparków

Wejście do Seminarium (nowicjatu): 1928-12-03

Posłanie do służby po okresie formacji: 1929-10-05

Święte Śluby: 1933-12-08

Miejsca pobytu:

placówkaOdDo
LWÓW, ul. Klasztorna 2- św. Kazimierz1929-10-091930-03-03
KRAKÓW, ul. Kopernika 15-17- św. Łazarz1930-03-031935-10-15
LWÓW, Szpital Powszechny „Pijary”1935-10-151945-09-03
KRAKÓW Dom Prowincjalny D.C.1945-09-031945-09-15
GORZÓW WIELKOPOLSKI, ul. Króla Ducha 371945-09-151946-08-16
KRAKÓW Dom Prowincjalny D.C.1946-08-161947-08-01
KRAKÓW, ul. Warszawska 11- św. Stanisław1947-08-011947-12-31
KRAKÓW, ul. Kopernika 15-17- św. Łazarz1947-12-311949-12-23
KRAKÓW, ul. Warszawska 11- św. Stanisław1949-12-231950-01-23
ŻYWIEC1950-01-231951-11-05
KRAKÓW Dom Prowincjalny D.C.1951-11-051951-12-10
ŻAGAŃ1951-12-101964-10-03
KRAKÓW Dom Prowincjalny D.C.1964-10-031966-01-09
KRAKÓW, ul. Warszawska 11- św. Stanisław1966-01-091968-04-15
KRAKÓW Dom Prowincjalny D.C.1968-04-15

Miejsca posługi:

domfunkcjaoddo
KRAKÓW, ul. Warszawska 11- św. StanisławSiostra Służebna1966-01-091968-04-15

Zmarła w Domu Prowincjalnym w Krakowie na infirmerii w 1989-09-17.

Pogrzeb odbył się na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie 1989-09-20 roku.

Spis ilustracji (pod spisem galeria skanów z możliwością powiększenia ilustracji).

ok. 1928 r., Stefania Charków. Z akt Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo.

ok. 1970 r. Siostra Stefania Charków. Z akt Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo.

Po 1989 r. Mogiła sióstr zgromadzenia, gdzie pochowana jest Stefania Charków. Z akt Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo.

Fotografie Stefanii Charków ze zbiorów Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

Spis ilustracji (pod spisem galeria skanów z możliwością powiększenia ilustracji).

1. Siostra Stefania Charków siedzi po lewej. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

2. Siostra Stefania Charków po prawej. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

3. Siostra Stefania Charków. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

4. Kraków? Oddział noworodków na którym pracowała Stefania. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

5. Wielkanoc u noworodków. W środku Stefania Charków. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

Bogato ilustrowany biogram Marii Pająk z domu Charków znajdą Państwo w tekście (bezpłatny dostęp w linku): Józef Stojanowski, Bogusław Mykietów W zeszycie do kaligrafii „rysowała” mi literki i mówiła: to literka a. MARIA PAJĄK (1902-1968) PIONIERKA OŚWIATY W PYRZANACH w: Z KOZAKÓW I PYRZAN KRESOWE BIOGRAFIE, pod redakcją Bogusława Mykietowa, Pyrzany – Zielona Góra 2011.

Fotografie Marii Charków ze zbiorów Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

Spis ilustracji (pod spisem galeria skanów z możliwością powiększenia ilustracji).

1. Maria Pająk z domu Charków. Przed 1939 r. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

2. Maria Pająk z domu Charków. Czyżów. Maria od 1.09.1936 roku do 4.10.1939 roku była dyrektorem szkoły w Czyżowie. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

3. Maria Pająk z domu Charków, Stefania Charków i Antoni Pająk. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

4. Maria Charków w 1917 r. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

5. Maria Charków (pierwsza z prawej) na Helu w 1930 r. w czasie kursu nauczycielskiego. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

6. Maria Charków – stoi pierwsza z prawej. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

7. Lipiec 1932. Wakacyjny kurs nauczycielski śpiewu w Krzemieńcu. Maria Charków – siedzi na trawie, trzecia od lewej- w ciemnej chustce na głowie. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

8. Maria i Antoni Pająk, przed 1939 r. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

9. Wycieczka szkolna do ZOO. Maria Pająk pierwsza z lewej. ok. 1950 r. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

10. Ostatnie wspólne lata życia Marii i Antoniego Pająków. Zbiory Henryka Stojanowskiego z Pyrzan.

Historia rodziny Postawów została opisana przez prof. Stanisława S. Nicieję w: Kresowa Atlantyda. Historia i mitologia miast kresowych, tom X, Opole 2017, s. 118-123.