Mój Dziadek Jan Głowiak urodził się w 1915 roku na Zazulach. Jego rodzice Andrzej Głowiak (zwany Jędruch) i Ewa mieli jeszcze dwie córki Marię i Józefę.
Siostry Jana Głowiaka: Maria (z lewej) i Józefa (z prawej).
Maria Głowiak stoi druga od prawej. Złoczów 1929.
Ślub Anny Krutnik, kuzynki Jana Głowiaka. Po prawej stronie Pana Młodego Maria Głowiak (później Wąsowicz).
Józefa Kaiser z d. Głowiak. Po wojnie osiadła w Brusnie k. Połczyna Zdroju.
Maria Wąsowicz z d. Głowiak na fot. z 1986 r.
Dziadek do wybuchu wojny pracował w garbarni, do której chodził cztery kilometry (Złoczów?). W 1939 roku poślubił moją babcię Joannę z domu Wodnicką, zamieszkałą w Sobolówce.
Jan Głowiak z Joanną Wodnicką (na fot. po lewej) i jej siostrą Anielą przed pomnikiem Adama Mickiewicza w Złoczowie.
Fot. ślubna Jana Głowiaka i Joanny Wodnickiej z Sobolówki. Rok 1939.
Jej rodzice pochodzili z Pietrycz: Maria (z domu Lewiniecka? Lewinowska) (ur. 24.09.1885 r.) i Władysław (ur. 1881) Wodniccy mieli pięcioro dzieci: wspomnianą wcześniej Joannę (ur. 1913), Anielę, Stanisławę (ur. 1924), Genowefę i syna Piotra. Mieszkali w Sobolówce.
Ciocia Genowefa wyszła za mąż za lokalnego młynarza Władysława Wodnickiego (miał takie samo imię i nazwisko jak jej ojciec). Ze związku tego urodziła się córka Adela (wyszła za mąż za Edwarda Wardę). Po wojnie Adela zamieszkała w Głogowie, gdzie obecnie żyją jej trzy córki: Ewa, Halina i Danuta.
Aniela z mężem Tadeuszem Kiziakiem po wojnie zamieszkała w Serbach pod Głogowem i mieli córkę Emilię (wyszła za Kazimierza Sudę). Ze związku urodziły się Babara i Elżbieta.
Stanisława wyszła za mąż za Jan Solarewicza (jego ojciec, też Jan został zabity w 1944 r. przez Ukraińców). Mieszkali razem w Starych Drzewcach pod Głogowem. Ciocia Stasia zamieszkała na Ziemiach Odzyskanych z mężem i swoimi rodzicami Władysławem i Marią Wodnickimi. Władysław zmarł w 1967 roku, a babcia Maria w lutym 1969 roku.
Ciocia Stasia wyszła za mąż drugi raz w latach 70. XX w. za Tadeusza Piątkowskiego. Jej wspomnienia zamieszczone zostały w antologii ,,To wszystko człowiek widział. Wspomnienia wschowskich Kresowian” (2012 r.), a także na stronie internetowej:
http://wolyn1943.wspolnotapolska.org.pl/relacje-swiadkow/powraca-w-snach-stanislawa-piatkowska/
Stanisława Piątkowska z d. Wodnicka, autorka wspomnień opisujących wojenne przeżycia rodziny Wodnickich, które zostały opublikowane w antologii ,,To wszystko człowiek widział. Wspomnienia wschowskich Kresowian” . Wschowa 2012.
Więcej informacji o rodzinie Wodnickich i Solarewiczów z Pietrycz: „Ja już nie wrócę, ale ty wrócisz”. Dzieje rodziny Solarewiczów z Pietrycz pod Złoczowem.
Piotr Wodnicki (brat mojej babci Joanny) ożenił się z Julią z domu też Wodnicką. Mieli syna Jana, który zginął jako 13-latek w Sobolówce – wspominany przez Stanisławę Solarewicz (z domu Wodnicką) w Powraca w snach cyt. Chłopca mego brata zabili, miał trzynaście lat. Jechał z dziadkiem, dziadek przeżył, wnuk zabity. Piotr i Julia mieli również córkę Władysławę.
Wracając do dziadka Jana Głowiaka, to po ślubie z Joanną zamieszkali na Zazulach w domu rodzinnym Jana. Prawdopodobnie obok domu rodziców zaczął budować dom dla swojej rodziny. Inwestycja została zakończona tuż przed wojną. Dach budynku był kryty blachą, co w tamtych czasach było luksusem. W okresie przedwojennym Babcia prowadziła (pracowała) kuchnię w karczmie należącej do miejscowego Żyda. W 1940 urodziła im się córka Stanisława. Pod koniec wojny Dziadek został wywieziony na roboty do Niemiec.
W 1945 roku Babcia wyjechała z teściową Ewą Głowiak, swoją córką i siostrami Dziadka na Ziemie Zachodnie. Na żniwa dotarli do Winnicy pod Legnicą, gdzie jak inni repatrianci, zajęli dom opuszczony przez Niemców. W październiku dołączył do nich wracający z Niemiec Dziadek. Dochowali się trzech córek: wspomnianej wcześniej Stanisławy, Krystyny (mojej Matki) i Jadwigi. Stanisława nadal mieszka w Winnicy. Krystyna, kiedy dorosła, osiedliła się w Głogowie, obecnie mieszka w Zielonej Górze. Jadwiga żyje w Przeźmierowie pod Poznaniem.
Stanisława Kucharska z d. Głowiak, córka Jana i Joanny Głowiaków, ob. mieszkanka Winnicy w gm. Krotoszyce (pow. legnicki ). Na fot. z mężem Stanisławem Kucharskim.
Krystyna Zawadzka ob. mieszkanka Zielonej Góry (wcześniej Głogowa). Na fot. ślubnej z Władysławem Zawadzkim. Rok 1965.
Jadwiga Pater z d. Głowiak, ob. mieszkanka Przeźmierowa w gm. Tarnowo Podgórne pod Poznaniem. Na fot. ślubnej z Władysławem Paterem. Rok 1970.
Prababcia Ewa ze strony dziadka Jana Głowiaka przyjechała z synową do Winnicy pod Legnicę, gdzie zmarła we wrześniu 1945 roku i została pochowana w Słupie. Dziadek nie uczestniczył w jej ostatniej drodze, gdyż powrócił z przymusowych robót z Rzeszy miesiąc później, w październiku.
Po wojnie Jan Głowiak prowadził gospodarstwo rolne w Winnicy. Na fot. w otoczeniu rodziny. Koniec lat 80.
Jan Głowiak z zięciem Władysławem Zawadzkim i prawnukiem Michałem Skrzypczakiem. Rok 1992.
Joanna Głowiak zmarła w 1986 r., a Jan Głowiak w 1994 r. Oboje są pochowani w Słupie w powiecie jaworskim.
W Winnicy żyło jeszcze kilku Głowiaków. Na końcu wsi mieszkał Marian Głowiak. Dziadek przyjaźnił się z Edwardem Głowiakiem, z którym był skoligacony przez jego żonę Hannę Krutnik (był jej drugim mężem). Krutnik to prawdopodobnie nazwisko po pierwszym mężu. Trochę później w Winnicy nad rzeką zamieszkał przybyły spod Legnicy Michał Głowiak (syn Tomasza i Pelagii Głowiaków). Miał żonę Czesławę z domu Stanisławską. Jej rodzeństwo to Bronisława, Feliks i Zygmunt. Z nim przyjechał też jego brat Piotr Głowiak, który chodził nawet w Winnicy do szkoły. Potem wyjechał do Wielowsi, gdzie mieszka do chwili obecnej ze swoją żoną. Moja Ciocia Stasia mieszkająca w Witnicy ma z nim kontakt telefoniczny.
Opracowała Beata z Głowiaków Skrzypczak-Wróblewska, Witnica, kontakt: beata-skrzypczak@o2.pl
Wszystkie opowieści znajdą Państwo tu: Głowiak – losy rodzin Głowiaków spod Złoczowa
Wszelkie aktualizacje i uzupełnienia są mile widziane.